Ξύλο. Πολύμηνες τιμωρίες. Απομόνωση. Εκμετάλλευση. Παρενόχληση. Αυτές είναι κάποιες από τις καταστάσεις που τρεις νέοι καταγγέλλουν στην «Κ» ότι βίωσαν μεγαλώνοντας στην «Κιβωτό του Κόσμου», παραθέτοντας τις προσωπικές τους εμπειρίες. Η «Κ» φιλοξενεί τις μαρτυρίες τους ενώ έχει ήδη διαταχθεί προκαταρκτική έρευνα από την Eισαγγελία της Αθήνας προκειμένου να διερευνηθούν οι καταγγελίες για τη δομή.
Οταν συναντώ τον 27χρονο, το πρώτο πράγμα που λέει είναι ότι για πολλά πράγματα είναι ευγνώμων. «Μου έμαθαν γράμματα, με πήγαν στο γυμνάσιο», αναφέρει, αν και τονίζει πως αποτράπηκε από το να πάει λύκειο. Πριν από την «Κιβωτό» ζητιάνευε στα φανάρια. Η πλάτη του είχε ανοίξει από τους συχνούς ξυλοδαρμούς από τον πατέρα του. Στην αρχή, η «Κιβωτός» έμοιαζε παράδεισος. Σύντομα τα πράγματα άλλαξαν.
«Μας έβαζαν τιμωρία για το παραμικρό», τονίζει στην «Κ». Ηταν ατίθασο παιδί, ομολογεί ο ίδιος. Αλλά οι λόγοι για τις τιμωρίες –απομόνωση από τους υπόλοιπους, κουβάλημα, αποκλεισμός από δραστηριότητες– ήταν συνεχείς. «Αν αντιμιλούσες, αν νευρίαζες κάποιον υπεύθυνο, αν σου ξέφευγε βρισιά, αν δεν έκανες τα μαθήματα, αν πονούσε η μέση σου και δεν μπορούσες να δουλέψεις». Από τα 14 του, όταν πήγε στη δομή στον Κολωνό, οι δουλειές ήταν καθημερινές. Καθάριζαν αποθήκες και τουαλέτες, μετέφεραν ψυγεία, έπλεναν, τακτοποιούσαν τρόφιμα και τους άλλαζαν τις ετικέτες, όπως λέει ότι τους ζητούσαν, για να μη φαίνεται ότι κάποια προϊόντα που δώριζαν σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη ήταν ληγμένα.
Ενα καλοκαίρι, σύμφωνα με όσα λέει ο 27χρονος, παρέμεινε επί τρεις μήνες μαζί με άλλα παιδιά κλεισμένος για τιμωρία σε ένα σπίτι στη Λεωφ. Αλεξάνδρας. Μαζί τους ήταν ένας παιδαγωγός – οι παιδαγωγοί λέει πως συχνά δεν είχαν εμπειρία με παιδιά, ήταν υδραυλικοί ή ηλεκτρολόγοι. Εβγαιναν μόνο για δουλειά σε ένα χωράφι σε περιοχή της Αττικής. «Τα χέρια μας είχαν γεμίσει φουσκάλες – δεν μας λυπόντουσαν, μας έδιναν μόνο 5 λεπτά διάλειμμα», τονίζει.
«Δεν τους νοιάζει η ηλικία»
«Μας κλείδωναν για μήνες, δεν μας τάιζαν, μας έβαζαν τιμωρία στον τοίχο με το ένα πόδι ψηλά», λέει κοπέλα που πέρασε έξι χρόνια στην «Κιβωτό» στη Χίο. Στα 7 της, όταν πρωτοπήγε στη δομή, εκείνη και άλλα παιδιά έπρεπε να μαζεύουν κουκουνάρια στα χωράφια. «Δεν τους νοιάζει η ηλικία, δουλεύαμε μες στον ήλιο», δηλώνει σήμερα στην «Κ». «Μας έδιναν 2 ευρώ τη μέρα και για να φάμε παίρναμε άδεια».
Η 20χρονη Σοφία (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας, όπως και των υπολοίπων) παρουσιάζει επίσης μια δύσκολη καθημερινότητα. «Μας έλεγαν ότι οι δουλειές είναι υποχρέωσή μας», λέει στην «Κ». Εζησε σε δομή στην Ηπειρο από τα 12 μέχρι τα 18 της χρόνια. Οσον αφορά τις τιμωρίες, η Σοφία, η οποία επίσης τονίζει ότι ήταν δύσκολο και οξύθυμο παιδί, ήταν συνεχείς, περιλάμβαναν την απομόνωση και μπορούσαν να διαρκέσουν ακόμη και μήνες· όπως ένα καλοκαίρι που εκείνη και άλλες τέσσερις «τιμωρημένες» επιτρεπόταν, όπως λέει, να βγαίνουν από το δωμάτιό τους μόνο για να καθαρίζουν την κουζίνα και να βοηθούν τη μαγείρισσα. Διάλειμμα τους δινόταν μόνο για τουαλέτα.
«Στις επισκέψεις των δημοσιογράφων οι υπεύθυνοι μας έλεγαν τι να λέμε», δηλώνει ο 27χρονος από τη δομή του Κολωνού. «Αν δεν λέγαμε στους δημοσιογράφους ψέματα, ότι περνάμε καλά δηλαδή, μας τιμωρούσαν», αναφέρει και η κοπέλα από τη δομή της Χίου.
Τα κινητά, ως επί το πλείστον, απαγορεύονταν στις δομές κι έτσι ήταν δύσκολη η επικοινωνία με τους συγγενείς. Ο 27χρονος καταγγέλλει στην «Κ» πως όταν βγήκε από τη δομή, η μητέρα και η αδερφή του τού είπαν πως ζητούσαν να του μιλήσουν αλλά από την «Κιβωτό» τους απαντούσαν ότι ήταν διακοπές ή δεν ήθελε να τους μιλήσει.
Κάτι αντίστοιχο καταγγέλλει και η Σοφία, που αναφέρει ότι δεν της επιτρέπουν να μιλήσει με τον αδελφό της, ο οποίος είναι ακόμη σε ίδρυμα στην Ηπειρο, γιατί λένε πως η ίδια αποτελεί κακή επιρροή, κάτι που αφότου έφυγε από τη δομή ισχυρίζεται ότι διαδίδουν και στα υπόλοιπα παιδιά. Και οι δύο δηλώνουν πως αφότου ενηλικιώθηκαν, η «Κιβωτός» τους είπε ότι θα τους στηρίξει να βρουν σπίτι μόνοι τους. Στη Σοφία δεν έδωσαν τίποτα και ένα μήνα μετά την απέλυσαν –δούλευε στη δομή ως καθαρίστρια με σύμβαση–, δεν τη βοήθησαν ούτε όταν έμεινε άστεγη. Την ίδια αντιμετώπιση λέει ότι είχε και ο 27χρονος, δεν του παρείχαν τίποτα.
«Ξάπλωσε δίπλα μου…»
Αν δεν υπάκουαν τους παιδαγωγούς και τους υπευθύνους, ισχυρίζεται η κοπέλα από τη Χίο, τους χτυπούσαν, ενώ ο 27χρονος δηλώνει στην «Κ» πως παιδαγωγός του είχε ρίξει γροθιά επειδή αντιμίλησε. Οταν ήταν τιμωρία στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, ένας όπως λέει υψηλά ιστάμενος εργαζόμενος, πήγε στο δωμάτιο όπου βρισκόταν σε απομόνωση. «Ξάπλωσε δίπλα μου, στο κρεβάτι», θυμάται. «Του είπα “τι κάνεις;” Με άγγιξε στα γεννητικά όργανα και μου είπε, “θα σ’ αρέσει” – του έριξα χαστούκι κι έφυγε», αναφέρει στην «Κ». Μίλησε σε έναν φίλο του, που είχε βιώσει κάτι αντίστοιχο, αλλά φοβήθηκαν να το καταγγείλουν. «Την προηγούμενη χρονιά από το περιστατικό, βρισκόμασταν στην κατασκήνωση στη Ραφήνα και ο βοηθός του ομαδάρχη είχε κατηγορήσει τον ίδιο άνθρωπο» για ασέλγεια. Τον έβγαλαν τρελό, λέει ο 27χρονος.
Πηγή: kathimerini.gr
