Μήνυμα για την Απελευθέρωση των Γρεβενών από  τον Δημήτρη Μπέη

Μήνυμα για την Απελευθέρωση των Γρεβενών από  τον Δημήτρη Μπέη

Γρεβενά 13 Οκτωβρίου 1912. Η ημερομηνία αυτή έμελλε να θέσει τέλος στα 523 χρόνια του τουρκικού ζυγού (1389-1912) και να την κατατάξει οριστικά ανάμεσα στις πόλεις του Νεοελληνικού Κράτους.

Ανακαλούμε λοιπόν σήμερα στη μνήμη μας, αυτό το ιστορικό ορόσημο, για να υποκλιθούμε στους γνωστούς και άγνωστους δημιουργούς του. Ανατρέχουμε σήμερα στα εθνικά μας κεφάλαια, για να επαναφέρουμε στο προσκήνιο της ζωής, την ουσία της διαχρονικής τους υπόστασης.

Τα Γρεβενά, ως κοιτίδα των Δωριέων και τμήμα της Αρχαίας Μακεδονίας, διαθέτουν πλούσια ιστορία. Τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής άλλωστε, επιβεβαιώνουν μία πολιτισμική όσμωση χιλιετιών. Ανήκουμε σε έναν τόπο που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τους αγώνες του λαού του, όπου αυτοί ακολουθούν όλη την ιστορική πορεία του Έθνους μας.

Η μακραίωνη καρτερία, η για πέντε και πάνω αιώνες αντίσταση των κατοίκων αυτής της περιοχής κατάφερε να διατηρήσει άθραυστη την ταυτότητα στα χρόνια του οθωμανικού μεσαίωνα.

Η ιδέα της ελευθερίας ενέπνεε τους αγωνιστές του τόπου μας που τους ένωναν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, οι σκιές των Εθνοϊερομαρτύρων -ʺΑγίωνʺ και ηρώων που έπεσαν για την απελευθέρωση του τόπου αυτού υπερίπτανται και πλανώνται,  για να μας θυμίζουν το δρόμο της τιμής και του καθήκοντος.

Ο ʺΆγιοςʺ Μητροπολίτης Γρεβενών Εθνοϊερομάρτυρας Αιμιλιανός, οι Μακεδονομάχοι, οι ντόπιοι απλοί άνθρωποι, ο Ελληνικός τακτικός Στρατός και οι εθελοντές Κρήτες, σήκωσαν και μετέφεραν στους ώμους τους ολόκληρο το φορτίο της λευτεριάς. Μας καθοδήγησαν με τις στάσεις τους, τις συμπεριφορές τους και τους τρόπους τους για το πως πρέπει να διατηρούμε τις αξίες και τα διδάγματα του παρελθόντος και μέσω αυτών να χαράσσουμε το μέλλον μας.

Ο κάθε τόπος είναι μοναδικός και έχει το δικό του αποτύπωμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο κάθε τόπος έχει σε μεγάλο βαθμό την ιστορική ευθύνη να ορίσει τη μοίρα του, το μέλλον του και την προοπτική του, όντας μοναδικός.

Όλοι μας λοιπόν, είτε έχουμε θεσμικό ρόλο στην κοινωνία ή ως απλοί πολίτες είμαστε υπόλογοι και υπεύθυνοι, απέναντι στους προγόνους μας, για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου. Ας ενδοσκοπήσουμε λοιπόν εαυτόν. Εμείς, οι οποίοι είμαστε συνεπαρμένοι από την καθημερινότητα. Εμείς που έχουμε τη δυνατότητα να πατάμε πάνω σε ίχνη ηρώων, να αγναντεύουμε ελεύθερες περιοχές, να μπορούμε να τις διαβούμε χωρίς την απαγόρευσή τους και να γευτούμε όλα τα αγαθά της γης χωρίς την καταβολή κεφαλικών φόρων στον δυνάστη κατακτητή. Εμείς που απολαμβάνουμε αυτή την αχαλίνωτη ελευθερία, αλλά την εκμεταλλευόμαστε κατά τον κάκιστα ερμηνευόμενο τρόπο, θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν είναι άραγε ικανή ώστε να εγγυηθούμε το αύριο των επερχομένων γενεών!

Γι’ αυτό χρέος μας είναι μέσα από την ανατροφοδότηση της σκέψης μας από το πρόσφατο και το μακρινότερο παρελθόν, από τους αγώνες των Νεοελλήνων, αλλά και από τη σοφία των αρχαίων, να εκτελέσουμε τη θητεία μας στον Ελληνισμό, νιώθοντας μέσα μας όλους τους πρόγονους μας και να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές τη μεγάλη εντολή να μας ξεπεράσουν.

Δημήτριος Γ. Μπέης